Sunday, April 26, 2020

డాక్టర్ గారి ఆగ్రహం (ఒక జ్ఞాపకం - 5)


ఒక జ్ఞాపకం - 5
డాక్టర్ గారి ఆగ్రహం
ఇప్కా లాబ్స్ లో మెడికల్ రిప్రెజంటేటివ్ గా పని చేస్తున్న రోజుల్లోదే ఇంకో జ్ఞాపకం.
మనలో ప్రతి ఒక్కరికి తనదైన వ్యక్తిత్వం, తనదైన ప్రవృత్తి వుంటుంది. దీన్ని ఇంగ్లీష్‍లో యాటిట్యూడ్ అని అనుకోవచ్చేమో. ట్రెయినింగ్ ప్రోగ్రాంలు అటెండ్ అవడం ద్వారా యాటిట్యూడ్‍లో మార్పు రాదు, కానీ మనల్ని మనం మార్చుకోవాలనే ప్రేరణ కలుగుతుంది అంతే.
స్వంత ప్రయత్నంలేకుండా యాటిట్యూడ్ మార్చుకోలేము. అది మీ అందరికీ తెలిసిందే. అందుకే చాలామంది ఎన్ని ట్రెయినింగ్ ప్రోగ్రాంలు అటెండ్ అయినా సరే మారరు.
కానీ కొంతమంది నిరంతరం తమని తాము అప్‍డేట్ చేసుకుంటూ వుంటారు.
ఈ ప్రయత్నాల్లో కొన్ని సార్లు ఎదురు దెబ్బలు తగలవచ్చు, కాని ప్రయత్నం మానుకోకూడదు కద. మా మిత్రుడు ఒకతను నిజానికి చాలా మంచి వాడు. కానీ అతనికి అమితమైన ఆత్మవిశ్వాసం. దానివల్ల నలుగురూ అతన్ని అహంకారి అని, సొసైటీలో మింగిల్ అవటం రానివాడని ముద్ర వేసి కాస్తా దూరమే పెట్టే వారు. అతనికి ఉన్న ఫ్రెండ్స్ సర్కిల్ కూడా బాగా తక్కువ. అతనికి ఉన్న అతికొద్ది మంది ఫ్రెండ్స్ లో నేనొకడిని. అతన్ని నేను అదృష్టవశాత్తు సరిగ్గానే అర్థం చేసుకున్నానని చెప్పవచ్చు. మా స్నేహం ఇప్పటికీ కొనసాగుతూనే వుంది.
ఒక సరదా జ్ఞాపకం అతనితో.
మనకు నవ్వు రావచ్చు గానీ అతనికి పెద్ద అవమానమే జరిగింది. సరే విషయంలోకి వస్తాను.
రైల్వే కోడూరులో స్టేషన్ రోడ్లో డాక్టర్ థామస్ గార్ని కలిసి, ఆ ప్రక్కనే వున్న మెడికల్ షాప్ లో స్టాకు వెరిఫై చేసుకుని బయలుదేరాం నేను నా మిత్రుడు.
ఈ మెడికల్ షాపతనికి నాటకాలలో వేషాలు వేసే అలవాటు వుంది. తన నాటకాల ముచ్చట్లన్నీ వివరంగా నాటకీయంగా చెప్తాడు. మనం శ్రద్దగా వింటే మనకు మంచి ’సేల్స్ ఆర్డర్’ కూడా లభిస్తుంది. అది బోనస్ మనకి. ఒక మార్కెటింగ్ ఎగ్జిక్యూటివ్‍కి అంతకంటే ఏం కావాలి?
’సేల్స్ ఆర్డర్’ కోసరమే అని కాకున్నా అతనిలోని ఆ కళాహృదయం కూడా నాకిష్టం. ఓపికగా అతను చెప్పే కబుర్లన్నీ విని, అతను చూపించే ఫోటో ఆల్బంలు చూసి, క్యాసేట్లు ప్లే చేసి డైలాగులు వినిపిస్తే విని, రద్దీ తక్కువ వున్నప్పుడు వీలయితే అతను అభ్జినయించి చూపితే చూసి,అభినందించి బయలుదేరటం నాకున్న విధుల్లో ఒకటి ఈ రైల్వే కోడూర్ యాత్రలో. వామపక్ష భావాలున్న సాంఘిక నాటకాలు, పద గాంభిర్యంతో నిండిన పౌరాణిక నాటకాలు ఇలా చాలానే చేసే వాడా కుర్రాడు.
అమిత ఆత్మవిశ్వాసం వల్ల భంగపడ్డాడని చెప్పానే మా మిత్రుడు - అతనికి నేనిలా ఆ నాటకాల రాయుడితో కలివిడిగా వుండటం ఇష్టం వుండేది కాదు. అతని సుత్తి ఎందుకు వినాలి?, మన ప్రాడక్టులో దమ్ముంటే సేల్స్ అవే అవుతాయి" అని, గంభీరంగా స్టాకు గురించి మాత్రమే వివరాలు కనుక్కుని రాజసంగా వెళ్ళి దూరంగా చెట్టు క్రింద నిలబడేవాడు.
అది అతని పద్దతి. కానీ ఆ పద్దతికి అతనెందుకొచ్చాడో నాకొక్కడికే తెలుసు.
తెనాలి రామలింగడి పిల్లి కథ మీకు తెలుసు కద. ఇంచుమించు అలాంటి అనుభవమే వుంది మన వాడికి. చెప్పాను కద అది చాలా నవ్వొచ్చే ఓ సంఘటన.
నిజానికి అతనికీ ఇష్టమే అందర్నీ ఆకట్టుకొనేలా మాట్లాడి, మంచి కమ్యూనికేటర్ అని అనిపించుకోవాలని.
"నాక్కూడా మీ అందరిలాగా మంచి కమ్యూనికేషన్ స్కిల్స్ తో వ్యవహారం నడపాలనుంటుంది ఆనంద్, కానీ నాకలా చేత కాదు, అందుకే గంభీరంగా వ్యవహారం నడిపిస్తున్నాను" అని చెప్పుకొచ్చాడు ఒక సారి.
వాస్తవానికి నేను కూడా బాగా సిగ్గరిని. చాలా మొహమాట పడతాను కొత్త వారితో మాట్లాడటానికి. నా అంతటనేను, మాట కలపలేను. ఆకట్టుకొనేలా మాట్లాడి ఎదుటి వారిని రంజింప జేయలేను. కాని స్వీకరించిన వృత్తా మార్కెటింగ్. కంపెనీలలో ట్రెయినింగ్ ప్రోగ్రాంలు నాలో చాలానే మార్పులు తీసుకువచ్చాయి.
ఎవరితో మాట్లాడినా మనస్ఫూర్తిగా మాట్లాడి పని జరుపుకుని వచ్చే వాడిని. నిజానికి ఇదే నిజమైన కమ్యూనికేషన్ అని ఇటివల ’మార్కెటింగ్ గురువులు’ చెపుతున్నారు. ఎదుటివాళ్ళని ఆకట్టుకోవటం ఎలా అని ఆలోచిస్తూ, తిమ్మిని బమ్మి చేసేలా మాట్లాడటం వంచన అని, మనస్ఫూర్తిగా చేసే స్నేహానికే విలువ ఎక్కువ అని తెలుసుకున్నాను. అయితే నా పద్దతే కరెక్టన్న మాట. ఏదయితేనేం, మార్కెటింగ్ జాబ్ పుణ్యమా అని కాస్తా ఎక్స్ట్రావర్టెడ్ గా వుండే ప్రయత్నం చేస్తుండేవాడిని ఆ రోజుల్లో. ఎక్స్ట్రావర్టెడ్ గా వుండటం నా గోల్స్‌లో ఒకటి అప్పట్లో, చాలా వరకు అఛీవ్ చేశాను అని చెప్పవచ్చు. బహుశా నాకు భంగపాట్లు ఎదురై వుండవచ్చు, చెప్పుకోదగినవి ఏవీ సమయానికి గుర్తురావటం లెదు.
మన మిత్రుడుఇలాగే ఒకసారి తన తత్వానికి భిన్నంగా చక్కటి కమ్యూనికేషన్ స్కిల్స్‌తో, హావభావాలని చూపి కస్టమర్లను ఆకట్టుకునే ప్రయత్నం చేసి భంగ పడ్డాడు. అదేలాగంటే వినండి. అదే ఈవేళ్టి జ్ఞాపకం.
కడప జిల్లాలో ఓ చివర వుండే ఊరికి టూర్ వెళ్ళాం ఒక సారి. అది ఫాక్షన్ కి, రాష్ట్ర రాజకీయాలకి కేంద్రబిందువు లాంటి ఊరు. కేంద్ర,రాష్ట్రరాజకీయాలని ఆ ఊరివారు అక్షరాలా శాసించే వారు ఆ రోజుల్లో. ఏతావాతా ప్రభుత్వోద్యోగులకు ఆ ఊరికి ట్రాన్స్ఫర్ అంటే అది పనిష్మెంట్ క్రింద లెక్క. మాకు ఈ సంఘటన జరిగే వరకూ తెలియదు ఆ సత్యం.
ఓ సారి ఆ ఊరికి వర్కుకు వెళ్ళినప్పుడు బస్సు దిగకముందే ప్రకటించాడు నా మిత్రుడు. ఈ రోజు నుండి ఏమయినా సరే మీ అందరిలాగా నేను కూడా కాస్తా కలుపుగోలుగా ,లౌక్యంగా మాట్లాడి చక్కటి కమ్యూనికేషన్ స్కిల్స్‌ని అలవరచుకుంటాను. అందుకు ఈ ఊరే నాంది అని. మొదటి ప్రయత్నంలోనే ఈ ఊరి డాక్టర్లని ఆకట్టుకుంటాను అని ఓ చిన్ని సైజు శపథం కూడా చేశాడు.
అతడు చాలా హార్డ్ వర్కర్. నిజాయితీపరుడూ కూడా. అతను కేవలం ఒక రోబోట్ లా వర్కుకు సంబంధిన విషయాలు మాత్రమే మాట్లాడి ఒక సింహంలా గంభీరంగా లేచి బయటకు రావటం పరిపాటి. ఏమాటకామాటే చెప్పుకోవాలి, టార్గెట్లు అచీవ్ చేయటంలో కాని, ఇన్సెంటివ్స్ అఛీవ్ చేయటంలో గానీ అతను ఎప్పూడూ ముందుండే వాడు కూడాను. అతని గంభీరమైన తత్వం వల్ల అతని వృత్తికి పెద్ద ఆటంకం ఏమీ ఏర్పడలేదు. అది అతని తత్వంలే అని అనుకొనే వారు డాక్టర్లు గానీ, డిస్ట్రిబ్యూటర్లు గాని.
బాసులు సరే సరి, హార్డ్‌వర్క్ కాదు, స్మార్ట్ వర్కు ముఖ్యం విజయానికి అని యధాప్రకారం MBA marketing పాఠాలు వల్లెవేసేవారు. మిగతా కొలీగ్స్ అందరి మధ్య అతనో ’ఆడ్‍మెన్ అవుట్’ లా వుండటం వల్ల, ఫ్రెండ్స్ అతన్ని ఎక్కువ ఆట పట్టించే వారు.
భావరహితంగా అతని లాగే నడవటం, అతనిలాగే మొహం పెట్టి అతను మాట్లాడినట్టు ఇమిటేట్ చేయటం చేసే వారు. దాంతో అతనికి ఉక్రోషం వచ్చేది. దాంతో అతనిలో సహజంగా అదొక కొదవ వుండిపోయింది అనుకుంటా. అందువల్ల ఆ రోజు అలా డిసైడ్ అయిపోయాడు బహుశా.
సరే ’హరిఓం’ అని గవర్నమెంట్ హాస్పిటల్ కి వెళ్ళి వర్కు మెదలెట్టాం. అక్కడ మాకూ ఆశ్చర్యం కలిగించేలా ,కడపలో మేము రెగ్యులర్గా కలిసే ఒక ఫ్రెండ్లీ డాక్టర్ గారు అక్కడ దర్శనం ఇచ్చారు. మాటల్లో తెలిసింది ఆయనకు ఆ ఊరికి ట్రాన్స్‌ఫర్ అయి సరిగ్గా వారం అయ్యిందట . నేను హర్షం వెలిబుచ్చి ఆయన్ని అభినందించి, ఆల్ ది బెస్ట్ చెప్పి, నా ప్రాడక్ట్స్ గురించి ఆయనకి వివరించి నా పని ముగించాను.
నే ఇందాక చెప్పాను కద, మనోడు మంచి ఊపులో వున్నాడు ఆ రోజు అని.
ప్రారంభ వాక్యంగా, "సర్ కడపలో ఫలాన డాక్టర్ గారు మిమ్మల్ని మరీ మరీ అడిగినట్టు చెప్పారు" అని ఒక మాట వదిలాడు. ఇంతకూ ఆ ఫలాన డాక్టర్ గారేమి అలాంటి సందేశం మాతో పంపలేదు. వాళ్ళిద్దరూ కడపలో సన్నిహితంగా వుండటం అందరికీ తెలిసిన సంగతే, కాబట్టి మనవాడు చాన్స్ తీసుకున్నాడు.
అదే బెడిసి కొట్టింది.
అప్పటి దాకా ప్రశాంతంగా వున్న ఆయన ఉగ్ర నరసింహుడే అయ్యాడు. కళ్ళు ఎర్ర బడ్డాయి. టేబులుపైనున్న పేపర్ వెయిట్ని గట్టిగ ఒడిసి పట్టుకుని కోపాని కంట్రోలు చేసుకున్నాడు.
కోపంతో బుసలు కొడుతూ, "ఆయన అలా ఎలా సందేశం పంపుతాడు? అసలు ఆయనే కుట్ర చేసి నాకిక్కడికి ట్రాన్స్‌ఫర్ చేయించాడు" అని చాలా సేపు కేకలేస్తూ వుండిపోయాడు. మనోడు బిక్క మొహం పెట్టేశాడు. ఆయన్ని శాంతపరిచేటప్పటికి తాతలు దిగివచ్చారు.
కమ్యూనికేషన్ స్కిల్స్‌ని వంటపట్టించుకోవాలనే మన వాడి మొదటి ప్రయత్నం ఈ విధంగా బెడిసి కొట్టింది.
ఈ అనుభవంతో మనోడు ఒక భీషణ ప్రతిజ్ఞ చేశేశాడు. ’ఇకపై నేను నాదైన బాణిలోనే ముందుకు వెళతాను, పులిని చూసి నక్క వాత పెట్టుకున్నట్టు, నాది కాని శైలిలో పోయి భంగపాటు పడను కాక పడను.’ అని.
అక్కడికీ నేనెన్నో మార్లు చెప్పి చూశాను ఒక్క సంఘటన ఆధారంగా అలాంటి నిర్ణయం తీసుకోవద్దని. కానీ మనవాడు ఏమాత్రం ప్రయత్నం చేయలేదు కమ్యూనికేషన్ స్కిల్స్ ఇంప్రూవ్ చేసుకోవటానికి.
గంభీరంగానే తన పని చేసుకుపోతున్నాడు. మొహమాటానికి కూడా నవ్వటం, అవసరానికి మించి ఒక్క మాట ఎక్కువమాట్లాడకపోవటం సాధన చేస్తూ వస్తున్నాడు.
లోకో భిన్న రుచి.
-రాయపెద్ది వివేకానంద్.

No comments:

Post a Comment