పెండు మేక (ఓక ఙాపకం - 1 )

ఓక ఙాపకం - 1

పెండు మేక

నా వయసప్పుడు మహా అంటే ఆరేండ్లు వుండవచ్చు. గాడిచర్ల రామారావు వీధిలో, మా స్వంత ఇల్లు, 6-25 డొర్ నెంబర్ ఇంట్లో వుండేవాళ్ళం. తరువాత 1991లో అనుకుంటాను అది 6-34 గా మారింది. నా బాల్యం చాలా ఆనందంగా గడిచేది. అఙానమే ఆనందం కద.

ఆ రోజుల్లో మా ఇంటికి పొద్దున్నే ఒక మేక వచ్చి తలుపు తట్టి నిలబడేది. మేము కాసేపు ఆడుకున్నాక వెళ్ళిపోయేది. ఆ మేక కారణంగా మా ఇంట్లో పుట్టిన ఇడియమే ’పెండుమేక’. ఈ ’పెండుమేక’ అన్న పదాన్నిఅనేక సందర్భాలలో ఎలా వాడుకొనే వారమో తరవాత చెపుతాను. ముందుగా ఈ కథ కి హీరో అయిన పెండుమేక గూర్చి మాట్లాడుకుందాం.

పాతకాలం ఇల్లు. మా నాన్నమ్మ గొందిపల్లి లక్షమ్మ గారు కట్టిచ్చిన ఇల్లు అది. ఆవిడ ముచ్చట్లు ముందు ముందు చెపుతాను. గొందిపల్లి ఇంటిపేరు కాదు ఆవిడది, వారి పల్లె పేరు, అక్కడ నుంచి కడపకి వచ్చి సెటిల్ అవ్వటాన అది వ్యవహార నామం అయింది.

కాంపౌండ్ వాల్ దాదాపు అయిదున్నర అడుగుల ఎత్తు వుండి, గేటు వచ్చేసి మామూలు టేకు తలుపులు వుండెవి.

మన పెండు మేక వచ్చి పొద్దున్నే తన తలతో ఈ తలుపులనే కొట్టి తన రాకని తెలిపేది. మా అప్పకు (మేము మా నాన్నని అలానే పిలుస్తాం) దాంతో ఎలా కుదిరిందో స్నేహం, అది ఆయన ఎలా ఆడిస్తే అలా ఆడేది. ’ఒరే ఆనందూ (అంటే నేనే) రారా పెండుమేక వచ్చింది’ అని పిలవంగానే నేను, మా అక్కలు (రుక్కు, సుభద్ర) పరిగెత్తుకుని వెళ్ళి అబ్బురంగా చూసే వాళ్ళం.

ఫ్రెండు మేక అని అనటానికి అప్పట్లో నాకు నోరు తిరగకపోవటం వల్ల నేను పెండుమేక అని అనేవాడిని. చివరికి అదే ఖాయం అయ్యింది.

నేను భయపడుతూ వుంటే మా అప్ప ఏం భయంలేదు దగ్గరకు రా అని నన్ను దాన్ని తాకించే వాడు. అదో అద్భుతమైన సాహసం అప్పట్లో. 

నాకు జంతువులంటె ప్రేమ ఏర్పడటానికి ఆ సంఘటనలు కారణం కావచ్చు.

దాని నుదుటిపై మన అరచేయి ఆనిచ్చి బలంగా తోస్తే, అది కాస్తా వెనక్కు వెళ్ళి అంతే బలంగా మన అరచేతిని తోసేది. మనం వెనక్కు తోస్తే, అది ముందుకు తోస్తుంది. మనం ఎక్కువ బలంగా నెడితే, అది బాగా వెనక్కు వెళ్ళిపోయి, ఈ మారు తన ముందరకాళ్ళని రెండింటినీ లేపి ఏదో యుద్దానికి వెళ్ళే గుర్రంలాగా ముందుకు దూసుకు వచ్చేది. తరువాత తన రెండు కాళ్ళనీ మా అప్ప భుజాలపై వేసి ఆయన కళ్ళలోకి చూస్తూ వుండిపోయేది. 

ఇలా మా ఆటలు ఎంతసేపు సాగేవో సమయం తెలిసేది కాదు. కొన్ని నెలలు అలా వచ్చి ఆ తర్వాత రావటం మానేసింది. దాని ఓనర్లు ఎవరో సాయిబులు కూర వండుకుని తినేసుంటారేమోననే అనుమానం మా అప్ప చెప్పగా విని ఎన్ని నెలలు దిగులుగా గడిపానో నాకు ఇప్పటికి గుర్తే.  

మా అప్ప అప్పట్లో కడప కలెక్టర్ ఆఫీసులో రెవిన్యూ ఇన్స్పెక్టర్ (ఆరై) గా చేసేవారు. ఆ తరువాత ఆయన 1983 లో డిప్యూటి కలెక్టర్ గా రిటైర్ అయ్యే వరకూ కూడా మాకోసరం మా అప్ప రోజూ కాస్తా సమయం కేటాయించే వాడు ఆడుకోవటానికి, ఆ సమయంలోనే మాకు ఎన్నో విషయాలు తెలిపే వారు. అదే నాకు లోకఙానం.

ఇక ఇడియం విషయాన్కి వస్తే, ఎవరయినా బాగా చనువుగా వ్యవహరించే వ్యక్తిని పెండుమేక అని మేము వాడుకలో అనుకోవటం కద్దు.

అలాగే మానసిక స్పర్థలు వుండి బాగా తగవులాడి తర్వాత దగ్గరయిన వ్యక్తులను కూడా పెండుమేకలయ్యారు అని చెప్పుకుంటాం. ఫరెగ్జాంపులు, చంద్రబాబు, కేసీఆర్ లు కలిసి మాట్లాడుకొనే న్యూస్ చూసి అరె వీళ్ళు పెండుమేకలయ్యారే అని అనుకుంటామన్న మాట.

అలాగే, ఇప్పుడేదయితే ’సహజీవనం / లేదా లివింగ్ రిలేషన్ షిప్’ అని సుప్రీం కోర్ట్ వారి ఆమోదం పొందిన భావన ఏదయితే వుందో అది కూడా పెండు మేకలుగా వుండటమే మా పరిభాషలో.

ఇదీ పెండుమేక వృత్తాంతం.