ఒక ఙ్గాపకం -15
’పులివెందుల"
పులివెందుల పేరు వినంగానే రాజశేఖర రెడ్డి, జగన్మోహన రెడ్డి, విజయసాయి రెడ్డి గార్ల పేర్లు గుర్తు రావటం సహజం ఎవరికైనా. తెలుగు సినిమాలు రెగ్యులర్ గా చూసేవారికి బాంబులు, పౌరుషాలు,మీసాలు తిప్పే గూండాలు గుర్తుకు వస్తాయేమో కూడా. రాజమౌళి ’మర్యాదరామన్న’ పుణ్యమా అని అతిథి మర్యాదలకు పెట్టింది పేరు ఈ పులివెందుల అని కూడా కొందరు అనుకోవటం కద్దు.
కాని నాకు పులివెందులతో ఉన్న అనుబంధం చాలా తియ్యటిది.
కడపలో ఇంటర్మీడెయేట్ చదువుకుంటున్నప్పుడు ఫస్టియర్ లోనే నాకు ఒక అద్భుతమైన స్నేహితుడు పరిచయం అయ్యాడు. అతని ఊరు పులివెందుల. అతనిపేరు కంచనపల్లి రమణానందం. ఇప్పుడు అతను ఒక ఫార్మా కంపెనీకి ఎం.డి స్థానంలో వున్నాడు, అదృష్టవశాత్తు నేను అతను ఇప్పటికీ పొరుగిళ్ళలోనే వుండగలుగుతున్నాము.
అప్పట్లోనే లెక్చరర్లని ఇమిటేట్ చేయటం, క్రికేట్ గురించి అనర్ఘళంగా మాట్లాడగలగటం, నోరు తెరిస్తే ఐ.ఐ.టీ, ఎంసెట్ ల గూర్చి పూసగుచ్చినట్టు మాట్లాడగలగటం ఇలా అతనొక అద్భుతంగా తోచే వాడు ఆ రోజుల్లో నాకు. జీవితంలో సామాన్యంగా జీవించకూడదని ఒక రేంజిలో సెటిల్ అవ్వాలని నాలో స్వప్నాలని రగిల్చేవాడు. అతడు అప్పట్లోనే ఏకసంథాగ్రాహి. ఒకసారి వింటేచాలు అన్నీ గుర్తుండిపోయేవి అతనికి.
పుస్తకాలు ముందేసుకుని కూర్చోవటం, బట్టీ పట్టటం, ట్యూషన్లకు వెళ్ళటం ఇవన్నీ సామాన్యులుచేసే పనులు అని బలంగా విశ్వసించే వాడు.
మాలో మేము వున్నప్పుడు అద్భుతంగా పాటలు చక్కగా హం చేసేవాడు. అతనికి ఒక తమ్ముడు. ఇతనికన్నా ఒక సంవత్సరం చిన్న వాడు. ఈ అబ్బాయి పులివెందుల లోనే టెంత్ చదువుకునే వాడు అప్పట్లో. అతని తమ్ముడు అప్పుడప్పుడు శెలవులకు వచ్చినప్పుడు కలిసేవాడు మమ్మల్ని.
వాళ్ళ నాన్నగారు పులివెందులలో ’టిఫిన్ బెరైటీస్’ అనే కంపెనీలో ఇంజినీర్ గా పని చేసేవారు. వాళ్ళ అమ్మగారు చక్కటి గృహిణి.
మొత్తం మీద వారిదొక చైతన్యవంతమైన ఫ్యామిలి అని చెప్పవచ్చు.
అసలు అప్పటిదాకా స్నేహితులే లేరట రమణానందంకు. అలాంటిది అంత తక్కువ సమయంలో ఇంత గాఢమైన మైత్రి మా మధ్య ఏర్పడటంతో వాళ్ళ వాళ్ళందరికి నేను ఒక అద్భుతంగా తోచే వాడిని.
వాళ్ళ అమ్మ గారు మా అమ్మగారితో అన్న మాటలు నాకు ఇప్పటికీ బాగా గుర్తున్నాయి.
’మా వాడికి ఎవరూ నచ్చరు, అందర్నీ కాస్తా దూరంగానే వుంచుతాడు, బాగా స్టడీచేసాక గానీ ఎవరితో ముందుకు పోడు. అందువల్ల ఎవరూ మా వాడికి స్నేహితులు లేరు. అలంటిది మా వాడికి మీ అబ్బాయి ఇంతగా నచ్చాడంటే మీ అబ్బాయి చాలా మంచి వాడు వుంటాడు. వీళ్ళీద్దరు ఇలామంచి స్నేహితులుగా వుండటం మాకు చాలా సంతోషంగా వుంది"
నాకు ’వామ్మొ’ అని అనిపించింది అంతే.
నిజానికి అతనికి చాలా మంచి అలవాట్లు వుండేవి. ’నాకు చెల్లెళ్ళు లేరురా’ అని తెగ బాధపడే వాడు. చక్కటి అమ్మాయిల్ని చూసి నాకు ఇలాంటి చెల్లెలు వుంటే ఎంత బాగుండేది అని బాధ పడే వాడు.
ఆ వయసులో అలాంటి సాంగత్యం వల్లనుకుంటాను నా అలోచనలు కూడా నాకు తెలియకనే చాలా పద్దతిగా వుండేవి. జీవితం పట్ల ఒక ఆశావహ ధృక్పథం, తగినంత చిలిపిదనం, తగినంత అల్లరి, మితిమీరిన ఆత్మవిశ్వాసం ఇవన్నీఅతని వల్ల నేను బాగా ప్రభావితమైన లక్షణాలు. వాటివల్ల జీవితంలో నాకు అస్సెర్టివి నేచర్ అలవడింది. ఇది అతనికి తెలియదు బహుశా.
అతన్ని ఇంప్రెస్ చేయటానికి నా ఊహా శక్తిని ఉపయొగించి కట్టు కథలు చెప్పటం, హిందీ పాటల పై నాకున్న గ్రిప్ ని చూపించటం వంటి టెక్నిక్స్ ఉపయోగించేవాడిని నేను ఆ రోజుల్లొ.
అతన్ని వాడు-వీడు అనగలిగే చనువు ఉన్నా, మితో మాట్లాడేటప్పుడు అతన్ని ’అతను’ అనే వ్యవహరిస్తాను. మనం ఎంతో గౌరవం ఇచ్చే వ్యక్తుల్ని పట్టుకుని సభాముఖంగా, మోహన్ బాబు ’వాడు-వీడు’ అంటుంటే ఎంత చిరాగ్గ అనిపించేదో నాకు అనుభవైకవేద్యమే కాబట్టి ఈ కంచనపల్లి రమణానందం ని ’అతను’ అని, ’రమణ’ అని వ్యవహరిస్తాను ఈ వ్యాసంలో, ఓకేనా!.
సరే ఈ రమణా, నేను మరి ఇంకో స్నేహితుడు శ్యాం సుందర్ అని మా ముగ్గురం చాలా క్లోస్ గా వుండేవారం. ఎక్కడికి వెళ్ళినా కలిసి వెళ్ళే వాళ్ళం. కడప అంతా మాదే అన్నట్టు ఉండేవారం అప్పట్లో. సినిమాలు, షికార్లు, మార్నింగ్ వాక్ లు, ఈవినింగ్ సైక్లింగ్ లు, కంబైన్డ్ స్టడీలు ఇలా మాది ఒక కోలాహలంగా ఉండేది.
మాతో చిత్తూరు నుంచి వచ్చిన చెంగల్వ ప్రసాద్ అని మరో కుర్రాడు కూడా బాగా మూవ్ అయ్యే వాడు. ఏది ఏమయినా మేము ముగ్గురం ఎక్కువ గా టీంగా వుండే వాళ్ళం.
అప్పటి ఙ్గాపకాలు కొన్ని పంచుకోబొతున్నాను రాగల కొన్ని ఎపిసోడ్లలో.
No comments:
Post a Comment