"ఉదయాన్నే వాకింగ్ "
(ఒక ఙ్గాపకం -13)
ఈ కథనంలో ఎలాంటి ట్విస్టులు వుండవు ఇది కేవలం ఓ చిన్న ఙ్గాపకం అంతే. ఇది నా మార్నింగ్ వాక్ కి సంబంధించి, ఈ అలవాటు అసలెలా మొదలయ్యింది అని చెప్పుకొస్తాను ఇక్కడ. కాస్తా హాస్యం చిలికించే ప్రయత్నం చేశాను, ఎంతవరకు సఫలీకృతుడనయ్యానో మీరే చెప్పాలి చదివి.
పార్కుకు వెళ్ళి ఉదయాన్నే వాకింగ్ చేయటం చాలా మంచి అనుభూతి. ఓ పదేళ్ళ క్రితం ఆరొగ్యానికి మంచిదన్చెప్పి ఉదయాన్నే నడక ప్రారంభించాను.
అయిదు అయిదున్నర మధ్య బయలుదేరి వెళ్ళి ఇంటికి దగ్గర్లో వుండే పార్కులో ఓ నలభై అయిదు నిమిషాలో లేదా ఒక గంటో ఉదయాన్నే వేగంగా నడిచి వస్తే ఆ అనుభూతే వేరబ్బా. రోజంతా ఉల్లాసంగా ఉంటుంది. చిన్న చిన్న చిరాకులు, అలసటలు మాయం.
ఇటివల ఎక్కడో చదివాను ఉదయాన ఏర్పడే స్నెహితుల్ని పెంచుకో, రాత్రి స్నేహాల్ని మానుకో అని. అఫ్‍కోర్స్ ఇక్కడ ఉదయాన్నే పరిచయస్తులున్నారు గానీ ఎవర్తో స్నేహాలు పెంచుకోలేదు. దేవుని దయ వల్ల రాత్రి స్నేహాలు నాకు ఎటూ లేవు. అంటే ఆ కొటేషన్ ప్రకారం చెడు స్నేహాలు, వ్యసన పరులు అని అర్థం.
ఇక వనస్థలిపురంలో పార్కులు బోలేడు వుంటాయి, వాతావరణం కూడా చాలా అహ్లాదంగా వుంటుంది, ఈ వాతావరణంలో నడక ఎంత బావుంటుందో మాటల్లో చెప్పలేను. ఇంకా నిద్రలేవకుండా పడుకునుండే వాళ్ళను చూస్తే నాకు ఎంత జాలేస్తుందో మాటల్లో చెప్పలేను. చల్లటి గాలుల్నీ, ఉదయాన్నే ఉదయించే సూర్యుడిని అరుణిమలనీలే ఆకాశాన్ని ఎన్ని మిలియన్ డాలర్స్ ఇచ్చినా పదకొండు గంటల పైన లేచే నాగరికులు పొందలేరు గాక పొందలేరు కద.
ఈ నా వాకింగ్ అలవాటు ఎలా ప్రారంభమైంది, దాని వెనుక వున్న పుణ్యాత్ముడెవరు అన్న విషయం చెప్పుకోవాలి. దాని వెనుక పెద్ద కథే వుంది.
నాకు చిన్నప్పట్నుంచీ సైనసైటీస్ సమస్య వుండేది. సంవత్సరంలో ఎప్పుడొ ఒక సారి తీవ్రమైన జలుబు, తలనొప్పి వచ్చి యాంటీ బాక్టీరియల్స్ వాడితే సర్దుకొనేది.
దిల్‍సుఖ్‍నగర్ నుంచి వనస్థలిపురంకు ఇల్లు షిఫ్ట్ అయ్యాము. ఎందుకు షిఫ్ట్ అయ్యామో మీకు నాగత ఙాపకంలో పంచుకున్నాను. కత్తి పోయి డొలు వచ్చె అన్నట్టు, వనస్తలిపురంకు షిఫ్ట్ అయినది లగాయతూ , నన్ను అప్పుడప్పుడూ సతాయిస్తూ వుండిన సైనసైటీస్ అన్నది కాస్తా ఒక నిత్యకృత్యం అయిపోయి, నావ్యాసంగాలపై తీవ్ర ప్రభావం చూపటం మొదలు పెట్టింది.
వనస్థలిపురం కు షిఫ్ట్ అయిన కొత్తల్లో, అంటే 2009 ప్రాంతాలలో నాకు ఉత్తి పుణ్యానికే జలుబు, తలభారం,చిన్నమోతాదులో విడవకుండా జ్వరం వచ్చేవి. ఇక్కడ ఎక్కువగా వుండే కాంగ్రేస్ గ్రాస్ కారణంగా నాకు చాలా త్వరగా జలుబు చేసి, అది సైనసైటీసిగా అటాక్ అయి, అది జ్వరంగా రూపాంతరం చెంది నన్ను బాగా ఇబ్బంది పెట్టేది.
ఇదివరకు డాక్టర్లు చెప్పిన మందులు నియమబద్దంగా వాడుతూ, వేడినీళ్ళ ఆవిరి పట్టటం లాంటి ,ఏవో చిన్న చిన్న చిట్కాలు అవీ వాడి చూసి, కొన్నాళ్ళు నడిపించాను.
అయినా తిరిగి తిరిగి ఇదే పరిసస్థితి తలెత్తుతుండటంతో నా మిత్రుడి సలహా మేరకు వాళ్ళ ఫామిలీ డాక్టర్ గారైన రావు గారిని సంప్రదించాను. నాకున్న పూర్వ జన్మ ఞ్న్యానం వల్ల (ఇదివరకటి ఉద్యోగం వల్ల అని నా భావం) డాక్టర్లు ఏమి వ్రాయబోతారో కూడా నాకు తెల్సు.
ఆయన కాస్తా పొట్టిగా వుంటారు. బయటెక్కడన్నా చూస్తే ఆయన డాక్టర్ అంటే నమ్మబుద్దేయదు. నన్ను చూసి పరీక్షించినప్పుడు ఆయన మేనరిజం చిత్రంగా వుండి నాకు బాగా గుర్తుండిపోయింది. దయవర్షించే కళ్ళతో మనం చెప్పేదంతా విని, లేచి నిలబడి, టేబులు కు అవతలి వైపు నుంచి ఇవతలికి వచ్చి, ఆ తరువాత గంభీరంగా స్టెతస్కోపుని నా చాతీపై ఆనించి, శ్రద్ధగా ఏదో గమనించారు. తన చెవుల్ని తానే నమ్మలేకపోయాడా అన్నట్టు ఒక భావనని తన మొహంపై చూపించారు, క్షణంలో వెయ్యవ వంతులో. ఇక చేసేదేమీ లేదన్నట్టు మొహం భావరహితంగా పెట్టేసి, నిరాశనిండిన నడకతో కాస్తా వైరాగ్యంగా వెళ్ళి తన కుర్చీలో కూర్చుని, కాసేపు కళ్ళని అర్థ నిమీలితంగా పెట్టి, ఇక చెప్పక తప్పదన్నట్టుగా కళ్ళు తెరిచి, పెన్నుని టేబుల్ పై తాటిస్తూ, విషాదంగా మొహం పెట్టీ ఒక ప్రకటన చేశాడు - ’ఇక తప్పదు, మీకు అమోక్సిసిసిలిన్ పెట్టాలి’ అని. నిజానికి అది ప్రాథమిక స్థాయి అంటే ఎంట్రీలెవల్ ఏంటీ బేక్టీరియల్. నిజానికి అది చెప్పటానికి అంత నాటకీయత అవసరం లేదు.
’సర్ అవి వాడేశాను. అంతేకాదు దాన్ని కేవలం విడిగా కాక, పొటాషియం క్లావులనేట్ తో ఫోర్టిఫై చేసి ఫలానా డాక్టర్ గారు చెప్పగా పూర్తిగా రెండు కోర్సులు వాడాను’. అని చెప్పాను.
"వ్హాట్!" అంటూ పక్కలో బాంబు పడ్డట్టు అదిరిపడ్డారు. ఆయన భయాన్ని మరింత పెంచుతూ నేను చెప్పుకుంటూ వెళ్ళిపోయాను, సెఫలోస్పొరిన్లు నాకు పనిచేయవని, మాక్రోలాయిడ్స్ లో ఏరిత్రోమైసిన్ నాకు బాగా గ్యాస్టిక్ ఇరిటేషన్ కల్గిస్తుందని, రాక్సిత్రోమైసిన్ ఫర్వాలేదని, ఫ్లోరొక్వినొలోన్లు స్పార్‍ఫ్లాక్ససిన్ కూడా వాడటం జరిగిందని, వీటికి సప్లిమెంట్గా హిమాలయా వారి సెప్టిలిన్ కూడా నాపై వాడి చూశారని చెప్పుకొచ్చాను.
ఆయనకి అక్షరాల మిడిగుడ్లు పడ్డాయి.
మేమిద్దరం బాగా ఫ్రెండ్స్ అయ్యాక చెప్పుకొచ్చారు, ఆయన కెరియర్ లో మొదటి సారి కంగారు పడ్డారుట నా మాటలు విని. ఆయన నా అత్మవిశ్వాసం చూసి, మందుల పట్ల, డోసేజీల పట్ల, సైడ్ ఎఫెక్ట్స్ పట్ల నాకున్న సాధికార పరిఞ్యానం చూసి కాస్తా కంగారుగా ఫీల్ అయ్యారు.
తరువాత సంభాషణలో చెప్పుకొచ్చాను, ఇదివరకు నేను వెలగబెట్టిన ఫార్మా కంపెనీల ఉద్యోగాలు, వాటిలో నాహొదా గట్రా , నా ఫార్మకాలజీ నాలెడ్జీ ,తెలుసుకుని కాస్తా తమాయించుకుని అప్పట్నుంచి నన్ను కాస్తా గౌరవంగా చూడటం మొదలెట్టారు.
అయ్యా ఇవన్నీ వాడేశాను, ఫలానా మందు వ్రాసి చూడండి అని సలహా ఇచ్చే వాడిని. ఈ విధంగా కొన్నివిడతలు గడిచాయి. ఇలా నాకు కావలసిన మందుల్ని ఆయనతో చర్చించి , ఆయన చేత వ్రాయించుకుని అవి వాడి కొన్ని విడతలు బండి నడిపించాను.
అయినా ఈ మాయదారి జ్వరం, జలుబు, సైనసైటిశ్ వదలవే.
అప్పటికే వాడాల్సిన మందులన్నీ ఫార్మకాలజీ బుక్స్ లో అయిపోయాయి. ఒక సారి నేను ఆయన కూర్చుని ఇద్దరు మెడికల్ ప్రొఫెసర్స్ లాగా తీవ్రంగా చర్చించుకుని, నాకు మాష్టర్ హెల్త్ చెకప్ చేయించాలి అని నిర్ణయం తీసుకున్నాం. ఆ టెస్టుల ప్రహసనం సెపరేట్గా ఓ ఎపిసోడ్ వ్రాయాలి.
సరే రిపోర్టులు వచ్చాయి. దానిలో నేను ఇంచుమించు పిడిరాయిలాగా వున్నానని నివేదిక వచ్చింది.
అప్పుడు సజెస్ట్ చేశారాయన "మీరు నా మాటమీద విశ్వాసం వుంచి, సరిగ్గా రేపుదయం నుంచి వాకింగ్ మొదలెట్టండి" అని.
ఏ పని చేసినా లోతుగా చేయటం ఒక అలవాటుంది కద. అట్నుంచి అటు షూస్ షాప్ కెళ్ళి వాకింగ్ షూస్, బుక్ షాప్ కెళ్ళి ’ఎక్సర్‍సైజుల్లో కింగ్- వాకింగ్" అన్న పుస్తకాన్ని కొని రాత్రికి ఇంటికి వెళ్ళాను.
***
ఈ లోగా ఒక హోమియోపతి డాక్టర్ గారు నాజివితంలోకి ప్రవేశించారు.
ఆయన ఇంచుమించు ఒక రీసెర్చ్ చేశారు నా మానసిక స్థితి పట్ల, నా శారీరిక స్థితి పట్ల. నాకొచ్చే కలల గురించి, నాకు కలిగే మానసిక భావాల గురించి, నా వ్యక్తిత్వం గురించి ఒక సీ.బీ.ఐ ఏజెంట్ లాగా విపరీతంగా ప్రశ్నలు వేసి నన్ను కంగారు పెట్టేశారు. చెమట ఎప్పుడు పడుతుంది, దాహం ఎప్పుడెప్పుడు వేస్తుంది, కలలో ఏమేమి కనిపిస్తాయి, సమస్యలొస్తే ఎలా స్పందిస్తాను, సమస్యలు లేకుంటే ఎలా స్పందిస్తాను, కోపం ఎలా వస్తుంది, కోపం వచ్చినప్పుడు ఏమి చేస్తాను, రాకుంటే ఏమి చేస్తాను, ఎలాంటి ఆహారం అంటే ఇష్టం, ఎందుకు ఇష్టం... ఇలా బోలెడు ప్రశ్నలు వేసి ఆయన నాగురించి కొద్దిగా అర్థం చేసుకున్నట్టే కనిపించారు.
కానీ ఒకటి మాత్రం నిజం. మా ఆవిడకి కూడా నాగురించి ఇంత వివరణాత్మకంగా, లోతుగా తెలియదనుకుంటాను. హోమియో డాక్టర్లని సీ.బీ.ఐ విచారణ కమిటీలో వేస్తే బహుశా జగన్ గారు కూడా జేడీ లక్ష్మీనారాయణగారికి ఆట్టే శ్రమలేకుండా వివరాలు త్వరగా చెప్పేసి వుండేవారేమో అని అనిపిస్తుంటుంది అప్పడప్పుడు నాకు.
ఇవన్నీ అటుంచితే నాకు ఇంగ్లీష్ మెడిసిన్స్ కన్నా హోమియో వైద్యం చాలా సత్ఫలితాలు ఇచ్చింది.
ఏది ఏమయినా వాకింగ్ చేయమని, నాకు చక్కటి సలహా ఇచ్చిన డాక్టర్ రావు గారికి హోమియో ద్వారా నా జీవితాన్ని తియ్యటి మలుపు తిప్పిన శ్రీకాంత్ కులకర్ణి గారికి, నీళ్ళు ఎలా త్రాగాలో యూ ట్యూబ్ ద్వార తెలియజేసిన రాజీవ్ దీక్షిత్ గారికి ఇలా ఎందరో మహానుభావులు, అందరికీ ఫేస్ బుక్ మూలకంగా ధన్యవాదాలు.
స్వస్తి.
No comments:
Post a Comment